De Sint Cecilia

De Sint Cecilia in 1722.Dit is de oudst bekende tekening van de Sint Cecilia. De tekening is gemaakt door Jacob Stellingwerf die in de beginjaren 20 van de 18e eeuw stad en land afreisde om tekeningen te maken van kerken, staten en stinzen en andere bijzondere gebouwen. Wat de kerk van Easternijtsjerk betreft, lijkt het erop dat hij wat aan het fantaseren is geslagen want aan zijn tekening van de toren mankeert nogal wat! Zo heeft hij in drie geledingen onder  de galmgaten uitsparingen getekend terwijl er in werkelijkheid alleen maar smalle muurspleten zijn. Ook de trapgeve

Al sinds jaar en dag beheerst de robuuste toren van de Nederlands Hervormde Kerk de contouren van het dorp Easternijtsjerk. Na het tot stand komen van de PKN-gemeente Oosternijkerk in 2005 kreeg dit kerkgebouw de naam Sint Ceciliakerk toegewezen. De kerk was namelijk in de Rooms Katholieke tijd gewijd aan Sint Cecilia, de heilige van de muziek. {_183525 left 200px_} Dat althans is af te leiden uit een akte uit 1431 waarin een landruil uit 1415 wordt bevestigd tussen een Popeka Doyngha uit Britsum en het klooster Klaarkamp onder Rinsumageast. In deze akte wordt gesproken over een hofstede der

Al ligt de oorsprong van de kerk van Easternijtsjerk in een ver verleden, toch is er wonderlijk genoeg betrekkelijk veel over bekend. Zo staat vrijwel zeker vast dat de stichters van de kerk, en daarmee van het dorp, een Dokkumer echtpaar was. Deze mensen, Dodo en Siburg genaamd, bezaten veel land op de plaats waar later Easternijtsjerk ontstond. Zij schonken hun boerderij (hun ‘grangia’ staat er in de tekst) rond 1165 aan abt Freark van het klooster Mariëngaarde te Hallum met als voorwaarde dat de monniken er een kerk zouden bouwen en dat Dodo en Siburg op hun oude dag een ru

Aan de ingangspartij onder het orgel is nog goed te zien dat oorspronkelijk de zitplaatsen in het schip in twee rijen waren opgesteld; bij de vernieuwing van 1935 is dat veranderd in de huidige opstelling. Ook de herenbanken (voorheen in het koor van de kerk) werden toen verplaatst. Een gedenkteken in de zuidmuur herinnert er nog aan: "Dit bedehuis der vaderenVan binnen vernieuwdUit 's Heeren handWeer in gebruik genomenDen 25 juli 1935" Het Comité Vernieuwing Interieur was voor een en ander verantwoordelijk en heeft de kosten buiten de kerkvoogdijkas weten te houden. De preekstoe

De kerk bezit een orgel dat in 1813 gemaakt werd door de Leeuwarder orgelbouwer I.A. Hillebrandt. Dat valt althans op te maken uit een briefje dat bij de restauratie in 1970 gevonden is in een van de windladen: " I.A. Hillebrandt gemaakt in Iaar 1813 Orgelmaker". In een van de pijpen werd het volgende opschrift ontdekt: "De 2. Februarij 1814 heeft Aaltje Eennes Rijpma de eerste Pijp in het nieuwe orgel geplaatst, oud 21 jaar". In de boeken van de Kerkvoogdij wordt het orgel voor het eerst genoemd in 1825 als aan de orgelbouwers S. en J. van Dam te Leeuwarden f 42,- wordt betaald voor het m

De bouwtijd van de toren wordt geplaatst eind 12e begin 13e eeuw, de tijd van de romaanse bouwstijl. Dat is ook goed te zien aan dit bouwwerk: zware en massieve muren, kleine en soms rondbogige openingen. Het bij de meeste oude kerken in Fryslân gebruikelijke zadeldak geeft de indruk van een eenvoudige, zelfs wat plompe, massieve toren. Beneden de verdieping waar zich de klokkenstoel bevindt, zijn de muren helemaal zonder versiering. Alleen enkele smalle muurspleten die zich binnenin de toren wat verbreden, zorgen voor onderbreking van de rijen stenen. De klokkenstoelverdieping is van bu

In de toren hangt op de vierde verdieping een klok uit 1668, gegoten door de Leeuwarder klokkengieter Jurjen Balthasar; het was diens laatste klok in Fryslân. Het gewicht van de klok is 750 kg. De klok draagt het volgende opschrift: “Jurjen Balthasar heeft mij gegoten    1668Georg Wilco Freiheer toe Schwartzenbergen Hohenlantsberg Grijtman over OostdongeradeelJohannes Hilarius Pastor in NijkerkWybe Annes mede bizitter van t Gerecht Oostdongeradeel” Hierbij is het wapen van Schwartzenberg afgedrukt. In 1909 vertoonde de klok een scheur waardoor deze opnieuw moest w

De boeken van de kerkvoogdij van Easternijtsjerk beginnen pas in 1825. Er moeten rond 1935 nog wel veel oudere boeken geweest zijn want de schrijver van een aantal artikelen over Foeke Sjoerds citeert royaal uit het ‘Rekenboek’ van de kerkvoogdij betreffende betalingen aan de koster-voorzanger-klokluider-schoolmeester Foeke Sjoerds. Helaas is het betreffende boek daarna verloren gegaan. Door deze omstandigheid is weinig tot niets bekend over werkzaamheden aan de Sint Cecilia vóór het begin van de 19e eeuw. Dan komt de kerk voor het eerst voor in de boeken van de gemee

In het verleden was het de gewoonte om overledenen ín de kerk te begraven en wel zo dicht mogelijk bij het altaar, in de Roomse tijd, of bij de preekstoel, na de Reformatie. Graven van vóór de Reformatie zijn in de Sint Cecilia niet voorhanden, maar wie geld had, kon nadien een goed plekje in de kerk bemachtigen. Zo ligt de grootste steen in de Sint Cecilia recht voor de preekstoel en bedekt het overleden lichaam van twee predikanten, van wie we weten dat in ieder geval de ene veel land in bezit had. In Easternijtsjerk was geen adel aanwezig, maar er gaan verhalen van adel

Op het kerkhof zijn ook een aantal bijzondere grafstenen aanwezig. Zo is daar het graf van Foeke Sjoerds te vinden. Foeke werd geboren in Ie waar zijn vader hem opleidde tot schoenmaker, is schoolmeester geworden in Ljussens en sinds 1742 schoolmeester in Easternijtsjerk. Naast allerlei (kerkelijke) baantjes en zijn schoolmeesterschap vond hij ook nog tijd om geschiedenisboeken te schrijven; hij was dus schoenmaker, schoolmeester en schrijver! In 1913, 200 jaar na zijn geboorte, werd er een gedenkteken bij zijn graf geplaatst. De burgerlijke gemeente onderhoudt het graf van Foeke en de daarop

Tegen de muur van de koorsluiting van de Sint Cecilia hangt een bord waarop de namen van de predikanten vermeld staan die de Hervormde Gemeente te Easternijtsjerk hebben gediend. Na 2006 zijn dit predikanten van de PKN-gemeente Oosternijkerk. Het bord bevat de volgende namen: (een ⴕ  geeft aan welke predikanten in de kerk zelf begraven liggen) Schelto van Aijtsema                                 1593-1609  ⴕ Christophorus Hiddius Swagemus            1611-1619 Joha

Een aantal keren heeft dominee Geertruida (Truus) de Jong-ter Steege een Duits-Nederlandse dienst georganiseerd in de toen nog hervormde kerk (nu de Sint Cecilia) in het dorp. Het was de tijd dat er veel Duitsers een tweede woning hadden in deze omgeving en er ook veel Duitse toeristen in de buurt waren. Volgens dit krantenartikel was er veel belangstelling van Duitse kant, een aantal van 100 bezoekers in 1986 wordt genoemd. Zeker één keer was er ook een Duitse predikant die samen met De Jong-ter Steege de dienst verzorgde. In de krant wordt voor het eerst melding gem

Aan het ontbreken van bomen op het kerkhof bij de Sint Cecilia is te zien dat deze foto na de oorlog is gemaakt (in 1963). Kerkvoogd Gerrit Gardenier schrijft in de notulenboeken van de kerk over de oorzaak daarvan:  ‘In den winter van 1944-1945, de laatste winter van de Duitsche bezetting, bestond er in ons dorp groot gebrek aan brandstof, aangezien heelemaal geen kolen of turf werd aangevoerd. Degene, die één of meer boomen op hun erf hadden, offerden deze voor verwarming en eten koken, doch een groot deel van de bevolking was hiervan verstoken. Om diefstal va

Sint Cecilia, 1928. Dit kerkgebouw moet rond 1200 tot stand zijn gekomen, de toren is in ieder geval van die tijd, het schip is later nog eens vergroot. Gedacht wordt dat monniken van het klooster Mariëngaarde de initiatiefnemers zijn geweest; Cecilia, heilige van de muziek, was de geliefde heilige van de bekende abt van dit klooster, Freark fan Hallum. Na de reformatie ging het voorheen katholieke kerkgebouw over naar de hervormden, sinds 2005 hoort het gebouw bij de Protestantse Gemeente Oosternijkerk. In 1935 werd het interieur van de kerk behoorlijk aangepast waarbij ook het raam in

Na een kleine uitbreiding in 1951 werd het in 1981 tijd om een grotere uitbreiding van de bijzondere begraafplaats bij de Sint Cecilia te doen plaatsvinden. Op de foto is te zien dat de sloot naast het kerkhof al gedempt is en dat er een laag grond is aangebracht. Op de achtergrond zijn de huizen aan de Lyts Ein te zien: helemaal links nummer 15, daarnaast is nog net nummer 11 te zien. Tussen de bomen De Lyts Ein 10, het boerderijtje van mevrouw Gepke Jongeling, intussen vervangen door nieuwbouw. De eerste bijzetting op dit gedeelte van het kerkhof vond plaats in augustus 1